όχι λάθη, πάντα λάθη

ακόμα και τα στημένα λάθη σου μοιάζουν πιστευτά και έχεις έναν τρόπο να θυμίζεις στυλιστικά το λουκιανό στα νιάτα του αν και βέβαια με λιγότερο σούφρωμα φρυδιών κάτι που σε συνδυασμό με τα περίπου δύο χιλιάδες χρυσά σκαθάρια που φωλιάζουν στα βλέφαρά σου όταν φαντάζεσαι ότι κάνεις ποδήλατα δε μπορεί παρά να είναι τουλάχιστον εκθαμβωτικό δεν ξέρω αν συμφωνείς πάντως εγώ έχω χάψει για τα καλά το μαγικό σου το ραβδί και σκέφτομαι ότι σε λίγο θα αρχίσει να παραμορφώνεται το φουστάνι μου αλλά δε με πτοεί αυτό κάθε άλλο το βρίσκω πολύ καλαίσθητο και σικ εννοείται φυσικά ότι δε συγκρίνεται σαν θερμοκρασία ούτε για αστείο με το σημείο τήξης μου που ναι το κατάκτησα χθες ή μάλλον μου τα κατάκτησες αφού θε μου πόσο απίστευτο γαμώ το θεό μου αφού μου έδειξες ότι ζηλεύεις και μετά χύθηκα στο πεζοδρόμιο και μετά καληνύχτα και μετά δωσ'του όλα τα τσιγάρα να τα χώνω στο στόμα μου ανάποδα

Είναι ν'απορείς

Έκανα γαργάρα τον κυνισμό μου για σένα ερωτεύσου με πια ρε μπάσταρδο παγώνι

ΤΖΑΜΠΑ

ΚΑΙΕΙ Η ΛΑΜΠΑ.
ΤΖΑΜΠΑ.
ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ.
)deep-burnt#1(

Έτσι μίλησε ο Άγιος Παντελεήμων

Σηκώσου πια σηκώσου απ'τις αραχνιές και τα χνούδια στις γωνίες που σε περιγελάνε παράτα το σκοτάδι την αμφιβολία το ψυχομπουρδέλο των ψεμάτων του μα πάνω απ'όλα βρες ανθρώπους που ν'αγαπάνε τα κουνέλια

Άμα σε λέγαν Βάσω

καθως οι πεταλουδες ερχονται
στα καινουρια μπουμπουκια που ανθίσαν,
ο Μποντινταρμα λεει:
"Εγω δεν ξερω"

Βασικά

Είσαι παιδί που θέλει να γίνει πατέρας πόσο γελοίο μπορεί να ακούγεται αυτό σχεδόν ελεεινό και το ακόμα θλιβερότερο στάσου δεν το φαντάστηκες ακόμα το ακόμα φρικτότερο είναι που είσαι πανέμορφος και που όταν μιλάς για όλα τούτα σπινθηρίζουν κάτι ερμαφρόδιτες πυγολαμπίδες στο μέτωπό σου να στο δικό σου το μέτωπο που οραματίζεται σταγόνες πάνω σε μπαλόνια μάλιστα σ'αυτό το μέτωπο μια φορά η βροχή γούσταρε και είπε θα εγκατασταθώ αλλά ευτυχώς τελικά τις φάνηκε πολύ ζεστό και ως εκ τούτου επικίνδυνο κατά συνέπεια οι πυγολαμπίδες μοιάζουν ευτυχισμένες στο μέτωπό σου και με βλέπεις να τις καμαρώνω και δαγκώνεις το κάτω χείλος σα να μην καταλαβαίνεις τίποτα ή σα να ντρέπεσαι αφόρητα γι'αυτές όμως όχι κύριε σε τα μας όχι τέτοια γιατί δε φόρεσα ποτέ γυαλιά ακούς; ποτέ! και τις βλέπω να βουίζουν εκκωφαντικά μαζί με τα πρώην απωθημένα και σε παρακαλώ πες μου ότι τώρα δε σκέφτεσαι ακριβώς αυτά που γράφω γιατί θα αγοράσω κιθάρα και θα γυρίσω ολόκληρο τον καναδά με μακριά πολύ μακριά μαλλιά και επίμηκες σώμα αλλά τί έλεγα ναι μάλιστα κύριε λαμπερές ερμαφρόδιτες ακόμα ζωντανές πυγολαμπίδες μάλιστα

don't drink wine with everyone in order not to make me eat my liver's blood

και τώρα θα μιλήσω για τον τρόπο που με κοίταζες όταν με είδες-εμένα την εμμονική σου κατάσκοπο-για πρώτη φορά χωρίς μάσκα. μάλλον είσαι τρελός θα πρέπει να είσαι τρελός δεν εξηγείται αλλιώς είδα απ'τα μάτια σου να προεξέχει σιγά σιγά ένα ασημένιο φυσοκάλαμο με μια κόκκινη κλωστή στην άκρη και να προσπαθείς χωρίς καμία αυτοπεποίθηση αυτό να λέγεται να ψαρέψεις τα χρυσόψαρα μέσα στα δικά μου μάτια που σοκαρισμένα από την αναπάντεχη υπερχείλιση της λίμνης τους είχαν σπεύσει να κρυφτούν τα ανόητα πίσω από κάτι διάφανα βότσαλα που χτυπούσαν και χτυπούσαν μεταξύ τους και γω που περνούσα βιαστική έξω απ'το ροζ και μαύρο αυτό σκηνικό εκείνη την ώρα τα άκουσα και σκέφτηκα θέ μου αυτός είναι το δίχως άλλο ο ήχος των νεογέννητων φράκταλς η πρώτη τους απαίσια κραυγή κραυγή όταν γεννιούνται